சாம்பல் காமுகன்

அவள் உதடுகளில் சிகரெட்டை வைத்திருந்தாள்

தீக்குச்சிகள் கிடைக்காத பொழுதில்

என்னைக் கொளுத்தினேன்

புகை உமிழும் புகைபோக்கியானாள்

சுழலும் புகை வளையங்களில்

சாம்பல் நிற சுவர்கள் எழ

அமைதி பிறக்கும் காலம்

சூரியன் வழிப்பாதையில்

குளிர்ந்த நீரோடை

ஆடைகள் களைய

வெப்பம் ஏறிய நீர்த்துளிகள்

உடல் மணம் பரவும் வெளி

புகைச்சுவர் புதைந்து

வெளியேற போதாத காலம்

இன்னும் இன்னும்

புகைக்குள் சிகரெட்டாய் இருக்க

ஆண்டுகள் கழிவதை அறியவில்லை

கட்டுக்கட்டாய் ஊதிய சிகரெட்டுகள்

புகைச்சுவர் சுற்றி

அள்ள முடியா அளவிற்கு

கருத்துவிட்டன அவள் உதடுகள்

வெளிறிவிட்டது எனதுடல்.